Rozdział 105

*Oczami Laury*
-No Mais. Jest już siódma, my nie jesteśmy w piżamach to idziemy?-spytałam z nadzieją. Przyjaciółka na chwilkę się zastanowiła.
-No okey... Ale krótki spacer?-spytała.
-Tak. Krótki-powiedziałam z uśmiechem.
Obie skierowałyśmy się do wyjścia zabierając ze sobą najpotrzebniejsze rzeczy. Zamknęłam mój tymczasowy pokój i poszłyśmy.
-To gdzie idziemy?-spytałam na wstępie.
-Na spacer-uśmiechnęła się.
-To, to ja wiem. Ale gdzie?-spytałam.
-Gdzie nas nogi poniosą-powiedziała i dalej zaczęła mi opowiadać o Bradleyu....
*Oczami Rossa*
-To może idź do niej teraz?-spytał Riker.
-Teraz? Na pewno śpi-powiedziałem wymigując się.
-Uwierz - po tym jak ją wczoraj potraktowałeś na bank nie śpi-powiedział ironicznie.
-Coś sugerujesz?-spytałem tym samym tonem. Uniósł ręce do góry na znak poddania.
-Idę po moją kochaną Van, a ty idź po resztę-powiedział uśmiechnięty.
-Okey. Pierw pójdę do Ryd-powiedziałem z uśmiechem i szybko odszedłem od stołu. Nim się obejrzałem była już siódma. Długo gadaliśmy...
Zapukałem do drzwi Rydel i Ella.
-Czego?-ktoś powiedział zaspanym głosem.
-Wstawać śpiochy-odparłem z uśmiechem.
-Nie spaliśmy całą noc!-wydarła się Rydel. Serio? Teraz ona?
-Okey... A za ile będziecie?-spytałem.
-Daj nam dwie godziny-powiedział Ell. Więcej już ich o nic nie pytałem. Poszedłem tylko do Mai.
Zapukałem kilka razy, ale nikt mi nie otworzył...
U Lau też jakby nikogo nie było...
-I co?-nagle do mnie podszedł Riker.
-Nie ma ich-powiedziałem zaskoczony.
-Wrócą... Van mówi, że nie wstaje... To... Idziemy gdzieś?-spytał.
-No pewnie-odparłem z uśmiechem i wyszedłem razem z bratem. Tego mi brakowało, odkąd Lau weszła w nasze życie. Zmieniła je na lepsze, to jasne. Van też... Ale odkąd pobrali się z Van nic już nie było takie same. Czyli nasze wspólne spędzanie czasu, itp... A teraz wreszcie wraca...
*Oczami Laury*
-No i wtedy...-Mais nie dokończyła, bo nagle zatrzymała się jak słup soli i po chwili pociągnęła mnie za sobą w jakiś skręt.
-Maia? Co jest?-spytałam zaskoczona.
-Widzisz tego chłopaka, co jest odwrócony do nas tyłem?-spytała.
-Nom... I co z tego?-spytałam nie rozumiejąc.
-To jest chyba Bradley-odpowiedziała. Bradley to właśnie ten chłopak, o którym Mais mówi non stop.
-Jesteś pewna?-spytałam wychylając się ponownie, by zobaczyć go ponownie. Stał tyłem.
-Tak. Na dziesięć procent-powiedziała nieśmiało.
-Dziesięć procent?-spytałam zaskoczona.
-To dużo. Nawet bardzo-uśmiechnęła się.
-To może... Idź do niego? Zagadaj? Powiedz coś?-zaproponowałam.
-No sama nie wiem-powiedziała nieśmiało-Patrz! Odwrócił się!-prawie krzyknęła. Po chwili ujrzałam tego kolesia...
*Oczami Rossa*
-Ty? Czy to nie nasze dziewczyny?-spytał Riker. Spojrzeliśmy w tamtą stronę. Rzeczywiście. Mais i Lau chyba chowały się gdzieś w kącie. Nie widziały nas, bo wpatrywały się w jakiegoś Japończyka.
-Tak. Ale co one tu robią?-spytałem zaskoczony. Obserwowały go dokładnie. Laura chyba nawet bardziej... Ale nie. Nie jestem zazdrosny.
-Ross?-spytała po chwili Mais patrząc w naszą stronę.
-Maia? Laura?-spytałem udając, że wcześniej ich nie widziałem, na co Riker spojrzał na mnie jak na niedorozwoja.
-Co tu robisz?-powiedziała wychodząc z kryjówki.
-A tak jakoś na spacer poszliśmy... A wy?-spytałem.
-Myślałam, że to Bradley-powiedziała smutno pokazując na tego Japończyka.
-Ten Bradley?-spytałem.
-No... Ale okazał się być kimś innym-powiedziała smutno.
-Ale jakim przystojnym ,,kimś innym"-powiedziała uśmiechnięta Lau. A ja czułem złość w sobie... Okey. Jestem zazdrosny...
*Oczami Ella*
Wstałem spokojnie budząc przy tym moją księżniczkę. Jakoś tak godzinkę temu budził nas Ross... W końcu druga wycieczka...
-I co? Idziemy do nich?-spytała zaspana Rydel.
-Nie wiem kochanie. Jakoś tak mi się z łóżka wstać nie chce-powiedziałem zaspany.
-Wstajemy. No chodź-uśmiechnęła się ślicznie.
-Jak tam chcesz. Ale i tak przypuszczam, że ich już nie ma. W sensie Rika i Rossa. Oni skorzystają z każdej okazji by wyjść-powiedziałem uśmiechnięty.
-Ciekawe co z Van...-powiedziała Rydel, a akurat ktoś zapukał do drzwi.
-Pójdę otworzyć-powiedziała Rydel wstając z łóżka. Poczłapała i delikatnie otworzyła drzwi. W nich stała uśmiechnięta od ucha do ucha Vanessa.
-I co? Gotowi na kolejną wycieczkę?-powiedziała z wielkim bananem na twarzy.
-No pewnie!-krzyknęła rozbawiona Rydel.
-Mi się nie chce-odpowiedziałem zmęczony.
-Idziesz!-krzyknęła Ryd. Van jej zawtórowała.
Jest tylko jedna gorsza rzecz od wściekłej kobiety - więcej wściekłych kobiet...

***

No hejka! Podoba się rozdział? ^^ Mi nie za bardzo, ale się przyzwyczaiłam xD Dobra... Opowiadać w komach, co u was! Zawsze komy są waszą opinią na bloga. No dobra. To też. W sensie też mi na tym zależy. Ale opowiedzcie co u was! Co tam w szkole i wgl...

No dobra. Mam dla was małą niespodziankę, ale to w następnych rozdziałach :))

Nom... Ross zazdrosny? ^^ Raura się zbliża... Nwm kiedy... Kiedy chcą :) xD

Dobra... Czekam na wasze komy :)

Do napisania!