Rozdział 64

*Oczami Laury*
<10 minut później>
Wszyscy zawodnicy byli już gotowi do zaczęcia gry. Jak już wcześniej wspominaliśmy pierwsi mieli zacząć chłopcy z utworem ,,Holidays". Jak zwykle nie obyło się bez drobnych sprzeczek.
-Ja nie będę z nim śpiewał!-krzyknął zdenerwowany Rocky wskazując palcem na stojącego obok Ella.
-Ani ja z tobą!-krzyknął Ellington. Żelki potrafią zmienić ludzi... Co Delly ma za rodzeństwo? I przyjaciela rzecz jasna...
-Dobra przestańcie!-tym razem zainterweniował Ross-Zachowujecie się jak dzieci, które kłócą się o zabawkę w piaskownicy. Ludzie! Jesteście starsi ode mnie, to raczej wymaga się od was, abyście byli mądrzejsi, co nie?-jedyny mądry.
-Ale on...-zaczął Rocky, ale Delly mu przerwała.
-Jak się nie ogarniecie to was z domu wywalę i będziecie spać na dworze! Mam was dość! Robicie mi siarę za każdym razem gdy mamy gości!-oj nieźle się wkurzyła.
-A teraz podajcie sobie rączki i zapomnijcie o problemach związanymi z... O co oni się pokłócili?-spytał Riker.
-O żelki-zaśmiał się RyRy. Sam nie uczestniczy w grze, ale dzielił rolę chłopakom.
-Żelki? Serio Ell?-spytał Riker.
-To nie byle jakie żelki. To misie!-krzyknął oburzony wspomniany brunet.
-Ell... Tyle lat waszej przyjaźni przejdzie w zapomnienie przez głupie żelki? Stary, po kim jak po kim, ale po tobie bym się tego nie spodziewał-Riker spuścił głowę. Widać mają na nich swoje sposoby.
-No dobra! Sorry Rocky-powiedział ze skruchą Ell.
-Nie, to ja cie przepraszam Ell. Chcesz to zatrzymaj żelki-powiedział Rocky. Chyba miał nadzieję, że Ell zacznie się z nim wykłócać, kto ma wziąć żelki... Ah te przeliczenie...
-Dzięki stary-Ell poklepał Rockiego po plecach i jak torpeda poleciał do kuchni po żelki, zostawiając oszołomionego Rockiego za sobą.
Po chwili Ell wrócił z buzią wypchaną po brzegi żelkami i zaczęła się ekscytująca gra. Każdy ma inny głos. Każdy ma wyjątkowy głos. Bardzo podobało mi się wykonanie chłopaków. Po chwili skończyli, a wszyscy nagrodzili ich gromkimi brawami. Następne w kolejce były dziewczyny.
-To teraz czas na ,,Bad Boys" Zary Larson w wykonaniu Mai, Van, Spenc oraz Delly-powiedział Ross i promiennie się do nich uśmiechnął. Kto jedyny patrzał w naszą stronę nie zestresowany i odwzajemnił uśmiech Rossa? Nie mylicie się. Maia! I znów ten nagły gniew wpływający na me emocje i mnie całą i zaczynając mieszać mi w głowie tworząc już obrazy o pięknej parce, która mnie zostawia, która nie ma dla mnie czasu, która mnie odtrąca... Mam dość! Już widzę ich roześmiane dzieci, ale przedtem widzę ją w białej pięknej sukience i białych pantoflach, na głowie ma...
-Laura? Znów zasypiasz?-spytał mnie Ross machając ręką przed oczami.
-No co ty... Ja?-spytałam podniesionym głosem. Już zdradziłam się, że kłamię...
-Tak, ty-uśmiechnął się do mnie. Tak... Ja i moje przemyślenia...
-Wszystko jedno. Już zaczynają-wskazał gestem ręki na śpiewające dziewczyny. Muszę przyznać, że wyszło im o wiele lepiej niż chłopcom. Rossowi chyba się też podobało. Chyba.
-I jak?-spytał po zakończonym występie dziewczyn.
-Mi się podobało bardziej niż poprzedni występ, a tobie?
-Mnie akurat na odwrót-zaśmiał się.
-Czyli my wybieramy zwycięzców?
-Dokładnie. Ale skoro zgodni nie jesteśmy, to może zapytamy o zwycięzców RyRy'ego?
-Mnie pasuje. Zawołaj go.
-Ryland!-krzyknął Ross. Wspomniany chłopak szybko przyszedł.
-Co?-spytał Rossa.
-Bo my z Laurą mamy mały problem. Nie wiemy kogo wybrać na zwycięzców.
-To proste. Płeć piękna była dziś lepsza, więc to one powinny wygrać-powiedział, a ja się uśmiechnęłam. To chyba raczej oczywiste, no nie?
-Dobra! Ogłaszamy wyniki po niedługiej naradzie!-krzyknął Ross, a grupa się zebrała.
-I kto wygrał?-spytał Riker.
-Dziewczyny!-krzyknął Ryland.
Dziewczyny zaczęły piszczeć i skakać z radości.
-Ej! To nie fair! Byliśmy lepsi!-chłopcy zaczęli się wykłócać.
-Nie prawda! Bo my!-i tak zaczęła się nudna kłótnia, do której ja, Ross i RyRy przyłączać się nie mieliśmy zamiaru.
-Idziemy?-spytałam Rossa kiedy reszta zawodników kłóciła się o pozycję w bitwie na głosy.
-Zależy gdzie-powiedział i spojrzał na mnie wymownie.
-Poszukamy drzwi-uśmiechnęłam się szeroko i pociągnęłam przyjaciela za dłoń.
<Godzinę później>
{Alejka blisko domu Laury}
-Jestem już zmęczony! Damy sobie z tym spokój?-spytał a ja z niedowierzaniem pokręciłam głową.
-Przecież to ty cały czas marudziłeś by iść i znaleźć te drzwi.
-A może one nie są wcale tu? Może to nawet nie są drzwi?-spytał a ja spojrzałam na niego ze złością w oczach.
-A to co?-spytałam po chwili. Koło naszej alejki, w naszym ogrodzie jest średniej wielkości wodospad ozdobny. Koło niego jest pełno lian (coś na bazie przejścia do zamku roszpunki z filmu ,,Zaplątani" - od autorki).
-Wchodzimy?-spytał Ross z nutką przerażenia jak i ciekawości w głosie.
-No pewnie-powiedziałam i już po chwili byliśmy.
Szliśmy przez jakiś ciemny tunel trzymając się prawej strony. Słychać było przeróżne odgłosy - od kapania wody kropelka po kropelce aż po najróżniejsze niepokojące, jak na przykład syczenie węża. W każdym bądź razie szliśmy blisko siebie, aby nie zgubić się w tych egipskich ciemnościach. Słyszałam nasze przyspieszone oddechy oraz kroki co rusz stawiane na jakiś twardych skałach.
-Ałć!-krzyknęłam łapiąc się za kostkę. Ja, jak to ja - upadłam. Nie wiem co tam był, ale przez coś się wywróciłam. Nie miłe uczucie...
-Gdzie cię boli?-spytał Ross lekko dotykając mojej obolałej nogi. Przez niektóre szczeliny coś mogliśmy dostrzec. Teraz akurat światło padało na nas, tak iż mogłam dostrzec swoją nogę.
-Już nic. Tylko upadłam-powiedziałam i lekko się uśmiechnęłam. Serio mnie już nie bolało.
-Możesz iść?-spytał z troską.
-A co? Chcesz mnie nieść?-spytałam przez śmiech po czym ruszyliśmy dalej.
Ciemność, ciemność, ciemność.... Tylko to mnie ogarniało co chwila dookoła. Czasem były jakieś szczeliny świetlne, ale za dużo to ich nie było. Jak już mówiłam: czasem. Ross i ja szliśmy ramię w ramię. Zastanawiałam się, co będzie jak znajdę te drzwi. Co będzie jak poznam tą tajemnicę? Czy stąd serio wyjadę? A może... Nie. To głupie.
-Co to?-spytał Ross. Natychmiastowo spojrzałam w kierunku w jaki pokazywał mi palcem, a ujrzałam tam...

***

Jej! Napisałam rozdział długi i przede wszystkim wcześniej! Mam do was pytanie: mam napisane kilka one shotów i tak się zastanawiam... Może stworzę bloga tylko na one shoty? Oczywiście wasze też tam będę wstawiała :) Jakby co - piszcie czy mam założyć takiego bloga i czy będziecie to czytać XD Czekam na dużo komów za rozdzialik ^^