Rozdział 60

*Oczami Laury*
<Wieczór>
Postanowiliśmy, że zostaniemy w tym miejscu na noc. Nadal nie odzywałam się do Rossa. Było mi przykro z tego powodu, że z byle czego się na mnie lekko wkurzył. Nie moja wina, że drastycznie mnie obudził! Teraz prowadzi nas po jakiś skarpach, bo noclegu szukamy... Ironia losu!
Po godzinnej wyprawie w końcu dotarliśmy do jakiegoś zajazdu. Każdy miał osobny pokój, choć skromny z małym łóżkiem. Tsa... Grunt, że na sianie nie śpimy...
Leżałam sobie na łóżku patrząc w sufit i błądząc myślami z wydarzeniami z dzisiaj. Po chwili usłyszałam ciche pukanie do drzwi. Nie zdążyłam nic powiedzieć, bo ,,ktoś" wszedł do mojego pokoju.
-Mogę?-spojrzałam w kierunku wydobywającego się głosu. Należał do Rossa. Co on jeszcze ode mnie chce?
-Jak musisz-powiedziałam bez entuzjazmu i wróciłam do pozycji leżącej. Po chwili słyszałam kroki, kierujące się w moją stronę. Ross usiadł na kant łóżka i zaczął:
-Chciałem cię bardzo przeprosić. Wiem, nie powinienem się nie ciebie gniewać... Ani ty na mnie. Ale co było, to się nie odstanie. Tulmiś na zgodę?-spytał a ja pokiwałam z niedowierzaniem głową. Uśmiechnęłam się i po chwili wylądowałam w jego ramionach. Tak... O wiele lepiej niż kłótnia z nim.
-Teraz możesz już iść-powiedziałam po chwili.
-Już mnie wyganiasz?-spytał udając obrażonego.
-A ty już się obrażasz?-spytałam z ironią... Kolejna kłótnia?-Dobra już koniec-powiedziałam i położyłam się nadal patrząc w sufit.
-Dobranoc-powiedział i wyszedł. A byłaby kolejna kłótnia. Dam sobie głowę uciąć!
<Ranek>
Nie spałam całą noc! Co za niewygodne, skrzypiące łóżko. Nienawidzę moteli! To jest okropieństwo!
-Pobudka księżniczko!-Ross bezczelnie wtargnął mi do pokoju.
-Wyjdź!-krzyknęłam ze śmiechem i rzuciłam w niego poduszką.
-Nie! Dziś wracamy do domu! Nareszcie! Nie spałem całą noc!-powiedział i rzucił mi się na łóżko.
-Witaj w klubie-powiedziałam i ziewnęłam.
-Ty też?-spytał zmartwiony.
-Moje łóżko strasznie skrzypiało i było twarde jak kamień.
-Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej!
-Dokładnie. Nigdy więcej moteli.
-Zgodzę się z tobą-powiedział i oboje się zaśmieliśmy. Nawet nie wiem z czego.
-Dobra, ale serio. Musimy iść-powiedział i wstał.
-Jeszcze chwilka-z pozycji siedzącej przeszłam do pozycji leżącej.
-O nie! Tak nie ma!-podszedł do mnie i wziął mnie na ręce.
-Spoko. Ja se spać mogę-tylko prychnął na moje słowa. Po chwili opuściliśmy motel i zeszliśmy na dół do grupy.
-Czy jest coś, o czym nie wiem?-spytał dziwnie Riker.
-Tak. Chciałem wam coś ogłosić. To dotyczy Laury-powiedział całkiem poważnie Ross. Aż boję się, co wymyśli.
-A to dotyczy też ciebie?-spytała Maia.
-Niestety tak-odparł i spuścił głowę.
-Wiedziałam, że są parą-powiedziała cicho Spencer do Van
-Otóż Laura jest strasznym śpiochem-Ross ogłosił, a ja parsknęłam śmiechem.
-A w czym to dotyczy ciebie?-spytał Rocky nie ogarniając.
-Jak to w czym? A ty myślisz, że bez mojej pomocy ruszy swoje szanowne cztery litery? Otóż nie! Musze ją teraz nosić!-krzyknął, a ja jeszcze bardziej nie mogłam powstrzymać śmiechu. Mówił to tak poważnie...
-Dobra nie wnikam. Jedziemy?-spytała Van, a wszyscy jej przytaknęliśmy.

***

Jej! Udaje mi się wstawić rossdział, bo mam powód. Zapewne spytacie jaki: zanim do niego dojdę rozdział dedykuję kilku osobą:

-Dagaa:3 - Jejku! Wiesz chyba za co? No pewka, że wiesz XD Mam hejta od anonimka, a dzielna Dagaa w lśniącej zbroi (odbija mi wieczorami XD) ochrania Abi, która ma z niego bekę. No ja! Taki długi kom z taką treścią... WOW! Dziękuję<3

-Lauren Coolness - Ty kobito wiesz też za co :p

-Ewci:* - kolejna obrończyni walcząca z hejtującym smokiem! (sorry... Za dużo Lionów z biedry :p). Normalnie uwielbiam was dziewoje :)

-Klaudynce Yeah - Tobie skarbie chyba za wszystko, łącznie za wsparciem <3

-Pinki - o matko! Ta to się rosspisała XD Ale jak! Twoje słowa miodem dla mych uszu :) Aż normalnie ciepło mi się na sercu zrobiło... Jesteście mega wsparciem! 

-Żeleczku - moja ty słodkkaaaaaa<3 Ty wiesz też za co :) 

-I Pesymistycznej dziewczynce - kolejna dziewoja, z której wyrośnie ekstra kobita!

Nom. .... ... ... To lecem XD