Rozdział 34

*Oczami Laury*
-Witaj domku!-krzyknęły od progu Van i Spenc. Czy one nie miały przyjechać za miesiąc???
-O hej Lau. Widzę, że nie jesteś sama-kiwnęła głową w stronę Rossa i Mai.
-W zasadzie, to ja już idę. Miło było poznać-powiedziała Maia.
-Poznać? Nawet nie wiem jak masz na imię-powiedziała Vanessa.
-Jestem Maia Mitchell.
-Vanessa Lars-najstarsza moja siostra podała jej dłoń.
-A ja Spencer Moon-blondi również ją uściskała.
-W zasadzie my tylko na tydzień. Potem mamy znów szkolenie. Przyjechałyśmy do Lauruni. Myślałyśm, że jest sama, ale najwyraźniej ona się nie nudzi-Vanessa z uśmiechem zakończyła swój monolog.
-Miło mi było, naprawdę, ale muszę już iść. Do zobaczenia!-powiedziała Mitchell i poszła. Kim ona jest?
-Laura, ja też będę się zbierał...-zaczął Ross. Zmrużyłam oczy i pokazałam dłonią na fortepian.
-No tak-uśmiechnął się przepraszająco.
-Nie przeszkadzajcie sobie!-krzyknęła Vanessa. Spojrzałam na nią wzrokiem typu ,,seriously?".
-My i tak musimy iść się rozpakować-dokończyła Spencer.
Po chwili w korytarzu nie zostało nic. Znaczy z ich bagaży.
-To co? Gramy?-spytał mnie uśmiechnięty Ross. Pokiwałam tylko głową.
-Laura, ty chyba nie masz zamiaru znów nic nie mówić-spytał jakby... zaniepokojony?
-This is enigma-rzuciłam cicho i dosiadłam się do fortepianu. Znów w swoim świecie...
Po około godzinnej grze na moim dotychczasowym ulubionym instrumencie, zmęczeni usiedliśmy w salonie. Wzięłam z kuchni paczkę pianek. Dosiadłam się do przyjaciela i włączyłam telewizor wcinając pianki. Po chwili Ross chciał wziąć piankę, ale chytrze wzięłam pianki z dala od niego. 
-Tak chcesz się bawić?-zapytał z uśmiechem. Rzucił się na te pianki tak, że... Spadł z łóżka. A raczej kanapy. Zaczęłam się histerycznie śmiać.
-Ale zabawne-Ross udawał obrażonego, a po chwili dołączył do mnie ze śmiechem. 
-To co robimy?-spytał jak się ,,ogarnął". Wzruszyłam ramionami.
-Czyli wracamy do punktu wyjścia? Laura, proszę powiedz coś. Znów...
-Laura mówi?!-krzyknęły razem Vanessa i Spencer. Czyli podsłuchiwały...
-Nie?-Ross bardziej spytał niż stwierdził.
-Nie udawaj! Co przed chwilą powiedziałeś?-Spencer chyba troszeczkę, ale tak na prawdę tyci tyci się... wściekła.
-Laura... Jakby to powiedzieć...-zaczął Ross.
-Logicznie-odpowiedziała Vanessa.
-Bo ona czasem mówi, a czasem... Nie-dokończył Ross.
-Chcesz nam powiedzieć, że do własnych sióstr nic nie powie?-czy Van wyrywa z kontekstu?
-Nie to miałem na myśli. Widzicie: do mnie teraz też nie mówi. Nie wiem czy kiedykolwiek jeszcze coś powie...
-Ale do ciebie mówiła!-krzyknęła Spencer.
-Monosylabami-odpowiedział ze spokojem Ross. Wzięłam szybko kartkę i długopis i napisałam siostrą: ,,Dawno i nieprawda".
-O co w tym chodzi?-spytała Van, a ja pacnęłam się w czoło. Czy mnie naprawdę aż tak trudno zrozumieć? Przynajmniej Ross mi został... Chyba, że się zwiąże z Mitchell, to wtedy słabo będzie...

***

Nareszcie wakacje! Czujecie już tę bryzę morską? Wiatr we włosach? Ciepłe promienie słoneczne ogrzewające wasze ciała? Tę opaleniznę? Bo ja tak! Koniec! Taki oficjalny! A teraz do rzeczy: wróciłam do domciu, więc rozdział jest dłuższy (pisałam na kompie). Rozdział z dedykacją dla Patata Ciastko (ja wiem, że ty chcesz więcej Raury i masażyk Rossa XD) oraz Żelkowej:). A następny zadedykuję ostatniemu komowi pod tym rozdziałem:) Dziękuję za 11 700 wyświetleń! Jesteście kochani misiaczki moje<3

A tu macie link do nieemitowanego odcinka po polsku Family & Feuds z 2 sezonu:) http://www.divxstage.eu/video/36acb09750926